CAVOODLE CZYLI CAVAPOO
Cavapoo (Cavoodle) – opis, zdjęcia, wymagania, porady właścicieli.
Cavapoo, zwany inaczej cavoodle, jest hybrydą, powstałą ze skrzyżowania dwóch ras: cavalier king charles spaniel i pudel miniaturowy lub średni. Rasy te znajdują się w grupie 9. FCI ? psy ozdobne i do towarzystwa. Obecnie krzyżówki te cieszą się coraz większą popularnością, choć nie ma przed nimi przyszłości ? z pewnością nie zostaną uznane za odrębną rasę. Poznajmy cavapoo.
Cavapoo ? czy to jest rasa, historia, jak powstała, cechy
Pomysł i pojawienie się hybrydy
Pomysł na stworzenie hybrydy cavapoo powstał w Australii w latach 90. XX wieku. Hodowcy, którzy wymyślili takie połączenie, zamierzali uzyskać niewielkiego, kompaktowego psa o niewypadającej, hipoalergicznej sierści i atrakcyjnym eksterierze. Pierwsze urodzone mioty były wprawdzie bardzo zróżnicowane pod względem cech zewnętrznych, jednak tak dalece się podobały, że wkrótce zainteresowali się nimi miłośnicy hybryd w Stanach Zjednoczonych. Tam właśnie cavapoo zrobił największą karierę.
Nazwa hybrydy ? cavapoo lub cavoodle ? pochodzi z połączenia fragmentów nazw ras wyjściowych: cavalier spaniel i poodle, w dwóch konfiguracjach, funkcjonujących w zasadzie równorzędnie, aczkolwiek cavapoo jest nazwą bardziej znaną i częściej używaną. Tak samo tworzone są nazwy innych hybryd. Np. krzyżówka maltańczyka z pudlem miniaturowym to maltipoo (maltese + poodle), a krzyżówka labradora z pudlem ? labradoodle (labrador + poodle). W każdym jednak wypadku jest to mieszaniec, a nie nowa rasa.
W Polsce hybrydy również cieszą się rosnącą popularnością, a ich hodowcy (choć trudno zastosować do nich to określenie) założyli własne stowarzyszenie ? Związek Hodowców Hybryd, gdzie można się dowiedzieć, jak założyć hodowlę psów z krzyżówek różnych ras. Pod szyldem tej organizacji hodowane są również cavapoo.
Cavapoo ? cechy charakterystyczne
Nie istnieje wzorzec cavapoo. Hybryda ta została stworzona, podobnie jak wszystkie inne, nie przez biologów, specjalizujących się w genetyce, ale przez amatorów, właściwie nie do końca umiejących szczegółowo określić, jakie cechy ma posiadać mieszaniec. Wszystko dzieje się na zasadzie przypadku. Tylko nieliczni hodowcy, mający jakiekolwiek założenia, stosują selekcję hodowlaną i do dalszego rozrodu pozostawiają osobniki, które ? ich zdaniem ? odpowiadają oczekiwaniom.
Cavapoo może być mały albo średniej wielkości, drobnej lub nieco masywniejszej budowy i z sierścią lokowatą jak u pudla lub długą i falującą, jaką ma cavalier spaniel. Rasy wyjściowe mają obwisłe uszy, zatem i cavapoo nie może mieć innych. Uszy obwisłe są recesywne (ustępujące) w stosunku do stojących, gen warunkujący zwisające uszy musi występować u obojga rodziców i tak dzieje się w tym wypadku. Kufa natomiast może być normalnej długości jak u pudla, albo spłaszczona jak u cavaliera. Brachycefalia (skrócenie kufy) dziedziczone jest również recesywnie i uzyskanie cavapoo z płaską kufą możliwe jest dopiero w pokoleniu F2.
Inne cechy wyglądu cavapoo:
- Wysokość w kłębie: 22 ? 35 cm
- Ciężar ciała: 3 ? 11 kg
- Szata: gęsta, miękka, falująca lub kędzierzawa
- Umaszczenie: może być różne, w zależności od umaszczeń rodziców. Najczęściej spotykane jest czarne i płowe (jak u vizsla). Osobniki łaciate i czarne podpalane można uzyskać w kolejnych pokoleniach.
Cavapoo ? czy tworzenie hybryd ma sens
Tworzenie nowych pokoleń
Tworzenie nowej rasy jest procesem żmudnym i długotrwałym. Zaczyna się od teorii ? określenia celu i metod oraz dróg jego osiągnięcia. Wymaga to wieloletniej pracy, popartej badaniami naukowymi, bazującymi na gruntownej znajomości zasad genetyki, sposobów dziedziczenia, właściwości poszczególnych genów, metod utrwalania pożądanych cech i eliminowania niepożądanych. Dopiero potem zaczyna się dobieranie przodków, mogących dać potomstwo o oczekiwanych cechach.
Należy zdawać sobie sprawę, że ze skojarzenia dwóch osobników różnych ras nigdy nie uzyska się w pierwszym pokoleniu (F1) potomstwa o cechach, jakie chce się uzyskać. Aby to zrozumieć, należy przyswoić podstawową zasadę dziedziczenia. Otóż potomek otrzymuje od każdego z rodziców zawsze po 50 proc. jego puli genowej. Geny rozmieszczone są w chromosomach, ułożonych parami. Tych par jest 39 ? oznacza to, że pies ma 78 chromosomów. W każdym z nich znajdują się miejsca, ściśle określone dla poszczególnych genów. W każdej parze chromosomów (jednym od matki, drugim od ojca) miejsca te odpowiadają sobie ? rozmieszczone w nich geny odpowiadają za te same cechy. Takie miejsce nosi nazwę locus (l.mn. loci). Przykładowo, u psa w locus A znajdują się geny umaszczenia m.in. rudego i czarnego podpalanego. Jeżeli skojarzy się rudą (jak np. vizsla) sukę z czarnym podpalanym (jak np. gończy polski) psem, to w locus A u szczeniaka może się znaleźć gen rudy od matki i gen czarny podpalany od ojca. Jakie będzie umaszczenie szczeniaka?
Myliłby się ten, kto uważałby, że szczeniak będzie koloru pośredniego pomiędzy tymi dwoma. W przytoczonym przykładzie szczeniak będzie miał umaszczenie rude po matce. Dlaczego? Dlatego, że niektóre geny są dominujące, niektóre recesywne (ustępujące), a gen, warunkujący umaszczenie rude, jest dominujący wobec innych wariantów (alleli), znajdujących się w tym locus. Zatem niezależnie, z którym z alleli spotka się ?rudy? ze strony matki, szczenię z pokolenia F1 będzie rude, a drugi allel (czarny podpalany od ojca) będzie nim zdominowany i niewidoczny, natomiast może być przekazany potomstwu w pokoleniu F2. Jeżeli spotka się w kolejnym skojarzeniu z allelem czarnym podpalanym, mogą się urodzić szczeniaki czarne podpalane. Zasadę tę ilustrują poniższe tabele.
Pokolenie F1:
Ay ? gen rudy
At ? gen czarny podpalany
AyAy ? ruda matka
AtAt ? czarny podpalany ojciec
AyAt ? rude (heterozygotyczne) potomstwo
Pokolenie F2:
| Ay | At | |
| Ay | AyAy | AyAt |
| At | AyAt | AtAt |
AyAy ? rudy homozygotyczny (dominujący)
AyAt ? rudy heterozygotyczny (nosiciel genu czarnego podpalanego)
AtAt ? czarny podpalany (tzw. homozygota recesywna).
To zaledwie jedna cecha i zasada jej odziedziczalności. Ale należy mieć świadomość, że tych cech są tysiące i dziedziczą się ? w dużym uproszczeniu ? według tego schematu, ale nie zawsze te same. Stąd u hybryd w pokoleniu F1 duży ?rozrzut? w wyglądzie, występujący również w pokoleniach następnych.
Dlatego tak ważne jest wspomniane wcześniej ustalenie celu, jaki ma być osiągnięty, a następnie ostra selekcja hodowlana i pozostawianie do dalszego rozrodu tylko osobników, które zbliżone są do zamierzonego. W ten sposób pod koniec lat 80. XX wieku rozpoczęto hodowlę polskiego spaniela myśliwskiego. Trwa ona już około 40 lat, a rasa ta wciąż nie jest uznana przez FCI i na wystawach występuje w grupie ras nieuznanych, bez prawa do tytułów.
Jeżeli zatem ktoś na pytanie, jak założyć hodowlę psów ?rasy? cavapoo odpowiada, że wystarczy pokryć sukę cavaliera pudlem lub odwrotnie ? jest w ogromnym błędzie. Niestety, w taki właśnie sposób powstają hybrydy ? bez podstaw naukowych i prakyki. A ta nie ogranicza się do wiedzy, od kiedy można kąpać szczeniaka i czym go karmić.
Charakter, pielęgnacja i zdrowie cavapoo
Cavapoo pod względem charakteru jest wielką niewiadomą, bowiem dziedziczy jego cechy zarówno po cavalierze, jak i po pudlu. Nie wiadomo, którymi z tych cech będą się odznaczać szczeniaki, bowiem każda rasa wyjściowa jest pod tym względem inna. Pudle są psami bardzo inteligentnymi, ruchliwymi, chętnie uczącymi się i potrzebującymi ruchu, kiedyś były przecież psami myśliwskimi. Cavalier spaniel jest typowym kanapowcem, bardzo przywiązanym do swojego opiekuna i o wrażliwej psychice. Oczywiście z pewnością hybrydowe szczeniaki nie będą psami obronnymi, ale nie wiadomo, jakie cechy u nich przeważą ? energicznego, bystrego łowca czy ?podkołdernika?. W każdym wypadku szczeniaki muszą być socjalizowane, aby miały dobry kontakt z człowiekiem i dały się łatwo układać.
Pielęgnacja cavapoo również zależy od rodzaju odziedziczonej szaty. Zresztą jej strukturę będzie można ocenić dopiero u dorosłego psa. Nie wiadomo, czy będzie ona kędzierzawa i bez podszerstka, czy prosta lub falująca z podszerstkiem. Nie zawsze również wiadomo, jakie umaszczenie będą mieć szczeniaki. Zawsze jednak dobrze robi szczotkowanie, a jeżeli u dorosłego psa zajdzie taka potrzeba ? również okresowe strzyżenie, jak u pudla. W kwestii kiedy można kąpać szczeniaka można odpowiedzieć, że lepiej później niż zbyt wcześnie. Nie ma potrzeby kąpać psa, jeżeli nie ubrudził się np. farbą lub nie wytarzał się w nieczystościach.
Ryzyko nabycia cavapoo jest spore. Otóż rasy rodzicielskie mają skłonności do różnych schorzeń. Nigdy zatem nie wiadomo, czy u danego szczeniaka skłonności te akurat się nie skumulowały. Nikt przecież nie robi badań rodzicom, nie są to psy zarejestrowane w ZKwP. Jest to więc jeszcze jedna przesłanka, aby nie napędzać rynku hybryd i zdecydowanie kupować szczeniaki czystych ras, z metrykami, po przebadanych rodzicach.
Źródło (tekst i zdjęcia): Fajny Zwierzak
Zdjęcie główne: Freepik | wirestock
Opinie i poglądy opublikowane na portalu cocomac.pl są wyłącznie opiniami i poglądami ich Autorów. Nie należy ich utożsamiać z poglądami redakcji. Również opinie wyrażane w publikowanych informacjach nie odzwierciedlają poglądów redakcji i wydawcy, a mają charakter informacyjny.
TO TEŻ CIEKAWE:
[CP_CALCULATED_FIELDS id=”7″]
